Jedna od najvažnijih aktivnosti u razvoju poljoprivrede na području opštine Varvarin je edukacija poljoprivrednih proizvođača.
“Moramo da pratimo i vreme i trendove kod izbora i upotrebe hemijskih preparata, jer tu se uvek nešto novo uvodi, nešto zastareva. Trendovi se moraju pratiti naročito ako poljoprivredni proizvođači žele da plasiraju robu na neko drugo tržište mora da se prati lista dozvoljenih sredstava koja se primenjuju u poljoprivrednoj proizvodnji. Moramo da budemo u toku sa hemijskom zaštitom, da izbacujemo one koji su na listi zabranjeni i da uvodimo nove koji su dozvoljeni“, pojašnjava Dejan Milanović, pomoćnik predsednika opštine zadužen za poljoprivredu.
Prema podacima nadležnih opštinskih službi najagilniji u sticanju novih znanja su mladi poljoprivrednici što, u ovom slučaju, znači ljudi od 30 do 40 godina starosti.
“Oni se odazivaju našim pozivima. Znaju šta žele, šta da pitaju jer dosta toga znaju. Vidim da, kada im se nešto prezentuje, to nije nepoznato. Nov je način na koji se prezentuje, pa kombinacija medđusobnih mikroelemenata, mineral. Znači, imaju osnovu i mogu da prate predavanja. I voćari su vrlo zainteresovani.
Tri segmenta edukacije su im najinteresantnija. Jedno je navodnjavanje kao najprostije, onda prihrana i kao treći zaštita, kao najznačajnija. Možda nešto oko obrade zemljišta, mada se oni snalaze. Šta ko ima to i koristi. To su tri segmenta što se tiče ratarstva i voćarstva. Što se tiče stočarstva uglavnom su zainteresovani za nove genetske varijacije, šta se traži. Da neko gradi neke objekte, tu nema nešto zainteresovanih”, govori o svojim iskustvima u radu sa poljoprivrednicima Zoran Branković, diplomirani inženjer poljoprivrede iz Uslužnog centra opštine Varvarin.
Iskustvo sa terena pokazuju da su voćari najzainteresovaniji i u sticanju znanja i u nabavci i u investicijama.
“Ja svim svojim prijateljima preporučujem da se uzdaju u voćarstvo. Stočarstvo je prevrtljivo, ciklično, isplati se, ne isplati se. Cena prasića zna da bude od 150-300 dinara, cena tovljenika od 100-200 dinara. To su oscilacije i ko može da izdrži te oscilacije može da se bavi stočarstvom Kaže se da bez dobrog ratarstva nema ni stočarstva. Što se tiče ratara mi nemamo površine za ratarenje. To su suncokret, kukuruz, pšenica, ječam. To podrazumeva 100 i više hektara. Naše gazdinstvo nema to. Mislim da je prosek 3,2 hektara i to u 10 parcela. Tu nema mesta za ratarenje.
Voćari i povrtari imaju perspektivu. Tu imaju zaštićen prostor, nabavka plastenika koju mi subvencionišemo 50% kad se umanji iznos PDV-a po računu koji nam dostave. Dakle, plastenička povrtarska proizvodnja. Voćara nema ispod plastike mada se o tome priča. Voćari na otvorenom polju su najagilniji, najviše se interesuju i najviše njihovih zahteva imamo“, dodaje Zoran Branković.
Da bi pomogli poljoprivrednicima u opštini Varvarin organizuju i protivgradnu zaštitu. Sezona je počela 15. aprila a na teritoriji opštine deluje devet stanica sa 18 strelaca. Prema izveštajima sa terena svaka stanica je opremljena sa pet do šest raketa.
Da bi podstakli protivgradne strelce iz lokalnog budžeta im dotiraju primanja koja imaju iz budžeta Republike Srbije i koja iznose 4.000 dinara. Prošle godine je ta subvencija iznosila 6.000 dinara mesečno a za ovu godinu još uvek nije doneta odluka.
Najbolja zaštita od vremenskih nepogoda je , ipak, osiguranje.
“Statistički iskazano to se jednocifreno osigurava po površini. Međutim, obzirom na intenzitet i vrednost proizvodnje, recimo jagoda, koja je aktuelna i koja je podložna raznim problemima u aprilu, maju, se osigurava 50%. Ali se zato kukuruz, pšenica i veće površine drugih kultura, statistički iskazano, osiguravaju jako malo. Svake godine se povećava površina koja se osigurava i mi pratimo to. Imali smo jedne godine čak 40% od strane nas i 40% od strane države“, podeseća Zoran Branković.
Comments are closed.