Na teritoriji Opštine Varvarin nema puno proizvodnih pogona ni zagađivača zemlje i vazduha tako da je ovo područje idealno za pokretanje organske proizvodnje i uzgajanje pčela.
“U Karanovcu imamo jednu porodicu koja se bavi organskom proizvodnjom. Ne znam dokle su stigli ali sve više se priča o organskoj proizvodnji i pitanje je vremena kada će da zaživi u većem obimu. Interesovanje postoji kod dosta poljoprivrednika. Nedavno smo imali sastanak u Gornjem Krčinu i razgovarali o tome. Ima interesovanja ali se svi pomalo snebivaju jer je to dugačak proces koji traje i košta…Javlja se interesovanje ali mislim da treba te ljude spojiti sa Poljoprivredno savetodavnom stručnom službom iz Kruševca da rade sa tim ljudima jer mi ovde nismo osposobljeni za to. Mi možemo da spojimo jedne sa drugim“, naglašava Zoran Branković, poljoprivredni inženjer iz Uslužnog centra.
Gazdinstvo koje se u Karanovcu bavi organskom proizvodnjom nazvano je “Organski visovi” i na površini od nekoliko hektara proizvodi voće i povrće i gaji koze. Dobri rezultati ovog gazdinstva podstakli su i druge poljoprivrednike da se zainteresuju za organsku proizvodnju ali se čekaju i konkretni potezi.
Glavna prepreka da se u okolini Varvarina razvije organska proizvodnja je skup i komplikovan mehanizam sertifikacije. Ministarstvo poljoprivrede daje podsticajna sredstva ali je procedura za njihovo dobijanje duga a opština varvarin još uvek nije počela da na ovaj način stimuliše poljoprivrednike.
Još jedna grana poljoprivrede za koju u opštini Varvarin postoje idelani uslovi je pčelarstvo.
“Pčelarstvo je, takođe, u ekspanziji. Širi se obzirom na ekološki čistu sredinu i razvijeno voćarstvo. Voćari i pčelari se međusobno udružuju. Čak sam čuo da je jedan voćar zakupio košnice od nekog pčelara da bi ih postavio u svoj voćnjak jabuka. Imamo 3, 4 pčelara koji imaju po hiljadu košnica.Oni su podrška i mentori malim pčelarima, početnicima. Pčelarstvo je predmet subvencija u delu opreme i mehanizacije. Mogu da nabave košnice I sve što je potrebno za pčelarstvo”, priča o razvoju pčelarstva Zoran Branković.
Aleksandar Radoja, predsednik Udruženja pčelara “Temnić”, kaže da je pčelarstvo nekoliko godina bilo u zamahu ali je sada došlo do malog zastoja.
“Pre šest godina imali smo 36 članova sa 3.180 košnica, 2016. godine 58 članova sa 5.013 košnica a 2017. godine 51 člana sa 5.730 košnica. Ove godine smo pali na 33 člana sa 3.780 košnica. Entuzijazam se izgubio jer je 2014. godine bila dobra cena meda, 2015. je bila lepa godina za pčelare a poslednjih godina nije bilo tako dobro”, objašnjava Radoja.
Radoja kaže da ima 200 košnica a dosta pčelara ima po 400, 500 pa i 600 košnica. U proseku pčelari okupljeni u udruženju imaju oko 100 košnica.
Najviše pčelinjaka je u Gornjem Temniću – Krčinu, Toljevcu, Pajkovcu…U tom delu opštine pčelinjake imaju i pčelari iz Varvarina.
“Razlog je jednostavan. Tamo su odlični uslovi za uzgajanje pčela. Inače, na području opštine Varvarin se prvenstveno prikuplja bagremov med koji je odličnog kvaliteta“, dodaje Radoja.
Većina organizovanih pčelara koristi pogodnosti koje im daju država i opština.
“Pčelarstvom se bavim 20 godina i mogu reći da nikada nije bilo kao u poslednjih pet, šest godina. Pčelari imaju pravo na povraćaj od 50 % od vrednosti ulaganja u opremi i uglavnom to svi rade. Opština Varvarin vraća 50 % od uloženog ali maksimalno 50.000 dinara i to dobro funkcioniše. Takođe, imamo podsticaj od 720 dinara po košnici što pomaže da se obezbedi prihrana za pčele“, govori o podsticajima koje imaju pčelari Aleksandar Radoja, predsednik Udruženja pčelara “Temnić”.
Comments are closed.